El bilmese dil bilir söyleteni
Ağzı mühürle tin söyletir teni
Zalim de mazlum gibi verir canı
Kitabıyla Hakem’e varır tini

İçi alaca, yüzü sırlı candır
Sütünle beslediğin dili kandır
Yalanı doğru, doğrusu yalandır
Özde yaşar insücin âlemleri

Kursağı gayyadır, dişi pirana
Göğsü deryadır, karnı Bermuda
Kafası Nemrut, gözleri Medusa
Alçağa iner indikçe yok dibi

Tası daim kaynar, cadı kazanı
Sofrasındadır, ajanı azanı
Ağzından kapar, yetimlik lokmanı
Tencere dibin kara: elin kiri

Aklı gözü karadır, dili yılan
Boyu sehpadır, eli yağlı urgan
Aldığı cukkadır* sattığı vatan
Darası içinde kendi yok gibi

Aşkı harlı kandır, egosu yorgan
Hakkı kısırdır, yalanı doğurgan
Adalete düşmandır, zulme sultan
Küpte zekâsı keskin: boran tipi

Ah Sü, ne az boğuşur ne çok susarsın
Gözünü oyacağa göz yumarsın
Nice tuz yalarsan onca susarsın
Hayhuy ya da Hay’dan Hu’ya gidesi

(*1. Aldığı, cukkadır; sattığı, vatandır;
2. Sattığı vatan, emdiği memedir.)