Birini anlayabilmek için empati kurmaya, onun beynini kalbini takınmaya çalışmak yapay, zorlama, geçici bir tavırdır. Herkesi anlayabilecek bütüncül bir bakış açısı kazanmak istiyorsan kendi “ben”ine tapınmayı terk etmelisin:
Kendi “ben”inin küçük dünyası içinden baktığın sürece, durduğun yeri değiştirmekle ufkumu genişleteceğim derken ancak tutarlılığını kaybedersin. Egonu terk et ki bilincin, kendinle birlikte herkesi eşit, net görebilecek kadar yükselsin.