Hayvanlar barış içinde yaşıyorlarmış; ama hepsi aç kalmış. Lisanıhalleriyle birisini kurban vermeleri gerektiğine karar vermişler. Aslan, benim yanımda, yüksekte duruyor; aşağıdaki hayvanlar arasında iri bir ayı var, bize yaklaşıyor, gözleri hüzünlü, aslanın gözlerinin içine bakıyor, “ben hazırım” der gibi bir hâli var, ayağa kalkıp arkasını dönüyor, başı tam aslanın başının önünde, başı önüne düşmüş bekliyor, aslan pençesini bıçak gibi boynunun altına sokup onu boğazlıyor, kesilen yer ve kan akıp akmadığı görülmüyor, ben öylece kalmışım, bir sesle kendime geliyorum: “Tam bir sene oldu.” Bakıyorum, etrafta kimse yok, o hayvanların da hiçbiri yok, sadece o ayı, biraz uzakta bir yerde, azalarıyla tam ama içi boş bir elbise gibi, cansız duruyor.
Bu rüya içinde veya iç içe gördüğüm rüyalarımın içinde bir ses ya da bir bilgi var, önemli bir isimden bahsediliyor: “Rüyalarını yazmış, tam üç bin rüya; adam şimdi hapiste!..