Kapitalist düzenciler, dünyayı kalbura çevirdiler: Düzenci azınlık, kalbur üstünü alıyor, kalbur altında kalan çoğunluksa küçük bir pay kapabilmek için boğuşa boğuşa ömür tüketiyor.
Daha tuhaf olansa şudur: Hizmetçiler, düzenin efendilerini kendi hizmetçileri sandıkları için kutsal bir aşkla düzenbazları (düzen kurucularını) savunuyor.